Bugün Kırmızı Saçlı Kız’ın doğumgünü. Yarın, üçüncü evlilik yıldönümümüz. Onunla ilgili yazmayı çok istediğim bir yazı var. Başlığı “Manda Derisi”; ama sanırım zamanı gelmemiş olmalı, henüz bitmedi.
Sanatın herhangi bir dalıyla uğraşan herkes, bir süre sonra kendini anlatırken fazla karmaşık olmaya başlıyor sanırım. O kadar çok okuyor, izliyor, dinliyoruz ki, bir süre sonra hissettiklerimizi, düşündüklerimizi düpedüz söylemek, basit sözcüklerle dile getirmek çok daha zor oluyor sanki.
Öyle bir noktada hissediyordum kendimi. Kırmızı Saçlı Kız’ı nasıl anlatırım bilemiyordum çünkü. Anlatmaya çalıştığım her seferinde, daha çok sözcük çıktı, daha çok şey söylüyor oldum.
İşte böyle bir anda yardımıma koştu Ezhel. Kırmızı Saçlı Kız’a söylemek istediklerimi bir şarkısında anlattı. Şarkının tüm sözleri güzel, her bir dizesi de yakışıyor Kırmızı Saçı’ya; ama özellikle bitişini söylemeden geçemeyeceğim. Gerçekten bu kadar basit çünkü:
Senin gibi olabilen az.
Sensin gördüğüm en iyi kız.
Seni seviyorum. İyi ki doğdun.