Uzun süredir bir türlü bitmeyen, ve onu bitirmeden başka şeylere yoğunlaşamayacağımı söylediğim çeviriyi hatırlıyor musunuz? Bitti. Sonunda, geçtiğimiz hafta tamamlandı, teslim edildi. Henüz adını, nereden çıkacağını, ve okuyunca ne kadar çok seveceğinizi düşündüğümü açıklayamıyorum; ama umarım yakın zamanda bunun duyurusunu da yapabileceğim.
Bu sırada araya bir de video sıkıştırdım. Glasxs’in yeni türkçe şarkısı “Hayaletler” için küçük; ama oldukça güzel sonuçlar verdiğini düşündüğüm bir çalışma yaptık. Şarkı 12 Ağustos’ta iTunes, Spotify, Apple Music, Youtube, Soundcloud ve daha envai çeşit dijital dağıtımcıda çıktı. Arkasından gelecekleri, sahne şovlarının provalarını bilen biri olarak, ve tabii ki de yanlı bir şekilde söylüyorum ki izleyin, dinleyin, takip edin. Seveceğinizi düşünüyorum.
Peki şimdi? Şimdi, bir süredir benimle birlikte sürüklenen tüm güzel şeyleri devam ettirme, sonlandırma zamanı. Yazacağım çok şey var ve geçtiğimiz yıl hiç hissetmediğim bir şekilde, hepsi için ayrı bir heyecan besliyorum. Sırasını, zamanını kestiremiyorum; ama en başta Yeryüzüne Bakan Teleskop’u tamamlamak var. Hem kitabı, hem de böylelikle seriyi bitirmek, büyük bir öyküyü nihayete kavuşturmak istiyorum.
Severek takip ettiğim internet karikatüristi The Oatmeal geçtiğimiz haftalarda “Creativity is Like Breathing” (Yaratıcılık Solumaya Benzer) adında bir çalışma yayımlamıştı. Kendisi de daha önce duyduğu bu analojiyi şöyle anlatıyordu: Ne zaman dışarıya bir eser versek, bu nefes vermeye benzer; ama illa ki nefesinizi verip de ciğerlerinizi boşalttıktan sonra derin bir nefes almanız gerekir. İşte bu da, bir sonraki işten önce bizi besleyen, esinlendiren tüm o şeylerdir. Son aylarda derin ve upuzun bir nefes aldığımı sanıyorum. Üstelik hala da devam ediyor. Tekrar nefes vermeyi iple çekiyorum.
ama önce… diye başlamıyorum bu sefer söze. Çünkü “önce” bitirmem gereken bir şey kalmadı. Umarım kısa zamanda sizleri şaşırtacak şeyler çıkarabilirim.
Ve en önemlisi de, umarım kendimi şaşırtabilirim.
A. Orçun CAN 